به گزارش تک کاپ و به نقل از پایگاه خبری لوازم خانگی «ال کا ایران»، بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده توسط خبرنگار «ال کا ایران»، شرکت گلدیران در تلاش است با تکیه بر نام تاریخی «توشیبا» وارد فاز جدیدی از فروش شود؛ اقدامی که نه‌تنها تلاش برای بازپس‌گیری سهم ازدست‌رفته بازار است، بلکه نشانه‌ای از وابستگی گلدیران به برندهای پرزرق‌وبرق خارجی برای فرار از وضعیت فعلی به‌شمار می‌آید.
اما باید واقعیت را شفاف گفت، توشیبایی که قرار است با تبلیغات پرقدرت وارد بازار لوازم خانگی ایران شود، دیگر آن برند اصیل ژاپنی نیست و سال‌هاست که در اختیار شرکت‌های چینی بوده و تنها نام آن باقی مانده است. در نتیجه مصرف کننده بازار ایران باید آگاه باشد که کالاهای توشیبایی که قرار است وارد بازار ایران شود، کاملا چینی بوده و با کیفیت چینی در اختیار مصرف کننده قرار خواهد گرفت.
این اتفاق زمانی در حال رخ دادن است که گلدیران همچنان زیر سایه پرونده‌های حقوقی مدیران ارشد مجموعه و بحران اعتماد عمومی قرار دارد و بازار، بیش از همیشه نیازمند شفافیت است.
نوستالژی‌فروشی جدید | گلدیران و تکیه بر یک نام قدیمی در میانه بحران اعتماد
بر اساس اطلاعات دقیق دریافتی از منابع مطلع، گلدیران در ماه‌های اخیر مسیری تازه را در استراتژی فروش خود انتخاب کرده است. اطلاعات کسب‌شده توسط خبرنگار «ال‌کا ایران» نشان می‌دهد گلدیران با هدف احیای فروش و بازگشت به رقابت، پروژه ورود توشیبا را کلید زده است. اما نکته مهم اینجاست؛ گلدیران نه در موضع قدرت، بلکه در نقطه بحران وارد این همکاری می‌شود.
زمزمه‌های پرونده بازداشت برخی از مدیران ارشد این شرکت به‌دلیل تخلفات گمرکی و برخی مشکلات حقوقی دیگر نشان می‌دهد فضای ورود برندهای جدید لوازم‌خانگی در ایران ملتهب و بی‌اعتماد است. در چنین وضعیتی، گلدیران با آوردن نام توشیبا تلاش می‌کند بر موج اعتماد تاریخی مردم نسبت به برندهای ژاپنی سوار شود؛ اما مردم باید بدانند حقیقت این برند، سال‌هاست تغییر کرده و اصطلاحا برند توشیبا چینیزاسیون شده است.
توشیبا امروز، نامی ژاپنی با ساختار کاملاً چینی
برای مصرف‌کننده لازم است واقعیت کاملاً شفاف باشد. گلدیران برای نجات از بحران فروش، دست به دامن «توشیبا» شده اما مردم باید بدانند توشیبای امروز دیگر ژاپنی نیست. بازار ایران برند توشیبا را هنوز با خاطره خوش «کیفیت ژاپنی» می‌شناسد؛ همین تصور باعث شده گلدیران امید ببندد که با آوردن این برند، بخشی از اعتبار و اعتماد ازدست‌رفته خود را بازیابی کند. واقعیت ساختاری برند توشیبا کاملاً واضح و روشن است.
۱. لوازم‌خانگی: چینی تحت مالکیت Midea
در سال ۲۰۱۶، شرکت چینی Midea بخش عمده‌ای از کسب‌وکار لوازم‌خانگی توشیبا را خریداری کرد. از آن زمان، طراحی، تولید و مدیریت این بخش چینی است و تنها نام برند ژاپنی باقی مانده است.
۲. تلویزیون و محصولات صوتی–تصویری: در اختیار Hisense
یک سال بعد، در ۲۰۱۷، شرکت Hisense چین بیش از ۹۰ درصد سهام واحد تلویزیون توشیبا را تصاحب کرد. در واقع تلویزیون Toshiba امروز همان Hisense با لوگوی Toshiba است.
به زبان ساده‌تر کالایی که امروز در دنیا با نام Toshiba فروخته می‌شود، چینی بوده و فقط لوگو این برند ژاپنی مانده است. بنابراین اگر گلدیران روی کانسپت «ژاپنی بودن» برند مانور دهد، این کاملاً خلاف واقعیت جهانی توشیباست.
۳. نقش توشیبای ژاپن؟ تقریباً هیچ
توشیبا فقط لیسانس برند می‌دهد، نه طراحی، نه مهندسی، نه مدیریت تولید. این یعنی کالاهایی که قرار است با نام Toshiba وارد بازار ایران شود، هیچ ارتباطی با کیفیت ژاپنی ندارد و تنها «ذهنیت ژاپنی» آن در ذهن مصرف‌کننده فعال باقی مانده است.
جزئیات برنامه ورود محصولات توشیبا به ایران
خبرهای رسیده به «ال کا ایران» نشان می‌دهد مرحله اول ورود توشیبا به ایران شامل تلویزیون‌ها و محصولات صوتی‌تصویری است که قرار است تا پایان دی‌ماه ۱۴۰۴ وارد بازار شود.
البته قرار بود این محصولات در 6 ماه نخست سال 1404 وارد بازار ایران شود که به دلیل جنگ تحمیلی 12 روزه، تغییراتی در برنامهریزی گلدیران ایجاد شد. پیش از شروع جنگ تحمیلی 12 روزه، گلدیران تغییراتی در ساختار سازمانی خود ایجاد کرده بود و بخش صوتی و تصویری را از لوازم خانگی بزرگ جدا کرد تا بتواند نظم مورد نظر خودرا در برنامه فروش محصولات چینی توشیبا حاکم کند.
۱. مرحله نخست: محصولات صوتی و تصویری تا پایان دی‌ماه ۱۴۰۴
گلدیران در قدم اول قصد دارد تلویزیون‌ها و محصولات صوتی و تصویری Toshiba را وارد بازار کند. این محصولات در واقع تلویزیون‌های تولیدشده توسط Hisense هستند که با برند Toshiba عرضه می‌شوند؛ یعنی همان کالاهایی که در زنجیره تولید چینی ساخته می‌شوند ولی روی کارتن، «Made for Toshiba» درج می‌شود.
۲. مرحله دوم: لوازم‌خانگی از مسیر دبی، از سال ۱۴۰۵
لوازم‌خانگی بزرگ توشیبا نیز قرار است از طریق امارات (دبی) وارد کشور شده و از سال ۱۴۰۵ وارد بازار شود. این محصولات نیز مطابق ساختار جهانی، تحت مالکیت و تولید Midea چین قرار دارند. با توجه به این‌که این بخش نیز کاملاً در اختیار Midea است، کاملاً طبیعی است که تأمین آن از هاب منطقه‌ای امارات انجام شود.
اما نکته مهم این است که گلدیران حق ندارد این محصولات را «ژاپنی» معرفی یا حتی روی این تصور مصرف‌کننده بازی کند. مردم باید بدانند کیفیت این محصولات چیزی جز استاندارد تولید Midea نیست؛ نه مهندسی ژاپن.
اطلاعات رسیده حاکی از آن است که کمپین‌های تبلیغاتی و فروش آنلاین توشیبا از طریق دیجی‌کالا اجرا خواهد شد و این پلتفرم نقش پررنگی در معرفی اولیه این برند به عهده خواهد داشت. در چنین شرایطی، مسئولیت شفاف‌سازی درباره اصالت و منشأ کالا نه فقط بر عهده گلدیران، بلکه بر دوش پلتفرم فروش نیز خواهد بود.
دیجی‌کالا ویترین اصلی توشیبا؛ آزمون شفافیت یا تقویت فریب برند؟
بر اساس اطلاعات تایید نشده، دیجی‌کالا نقش محوری در کمپین معرفی و فروش محصولات توشیبا خواهد داشت. این پلتفرم می‌تواند در شفاف‌سازی نقش مثبت داشته باشد یا مانند بسیاری از کمپین‌های گذشته، صرفاً ویترین بزرگ یک محصول چینی با اسم ژاپنی باشد.
سؤال کلیدی اینجاست که آیا هنگام تبلیغ، به مردم گفته می‌شود این محصولات ژاپنی نیستند؟ یا باز هم “برند ژاپنی” تبدیل به ابزار فروش می‌شود؟ آیا قرار است دوباره همان الگوی آشنا تکرار شود: «برند ژاپنی»، «خاطره خوش»، «کیفیت ژاپنی» اما محصول نهایی، ساختاری ۱۰۰٪ چینی؟
چرا شفافیت در معرفی توشیبا ضروری است؟
مصرف‌کننده ایرانی حق دارد بداند:
- آیا کالایی که می‌خرد واقعاً ژاپنی است یا تنها «به ظاهر ژاپنی»؟
- آیا تولیدکننده واقعی این محصولات یک برند ژاپنی است یا شرکتی چینی که از نام یک برند ژاپنی استفاده می‌کند؟
- آیا قیمت‌گذاری کالا متناسب با کیفیت واقعی آن است یا با اتکا به اعتبار تاریخی توشیبا تعیین می‌شود؟
آنچه گلدیران وارد می‌کند، توشیبای دهه‌های گذشته نیست؛ توشیبای امروز یک برند چینی‌شده است. در فضای کنونی بازار ایران، جایی که اعتماد عمومی نسبت به اصالت کالا و فرآیند واردات بارها آسیب دیده، هرگونه عدم شفافیت در معرفی برندها می‌تواند اعتماد مشتری و اعتبار بازار را دوباره تضعیف کند.
ورود دوباره نام «توشیبا» به بازار ایران می‌تواند برای برخی مصرف‌کنندگان یادآور روزهای قدرت برندهای ژاپنی باشد، اما وظیفه رسانه و واردکننده این است که واقعیت را شفاف بگویند: توشیبای امروز محصولی با طراحی و مالکیت چینی است؛ نه ژاپنی. نام ژاپنی، کیفیت ژاپنی را تضمین نمی‌کند.
مردم باید آگاهانه تصمیم بگیرند؛ نه بر اساس نوستالژی، نه بر اساس ظاهر ژاپنی یک کالا، بلکه بر اساس واقعیت: محصول چینی با برند لایسنس‌شده. این شفافیت، حداقل حقی است که مصرف‌کننده ایرانی باید داشته باشد.